ชื่อเรื่องหลัก

ไชยเชษฐ์   (ธนูดอกไม้กับเจ้าชายน้อย)

ยุคสมัย

รัชกาลที่ 2 ,รัตนโกสินทร์ 

ผู้แต่ง

พระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย 

คำประพันธ์

บทละครนอก 
 

เนื้อเรื่องย่อ

เนื้อความตอนที่เป็นบทพระราชนิพนธ์เริ่มตั้งแต่นางสุวิญชาจะถึงกำหนดประสูติโอรส  นางสนมทั้งเจ็ดคนเกิดความอิจฉาได้ทำกลอุบายให้ไชยเชษฐ์ไปคล้องช้างเผือกในป่า  ครั้นเมื่อนางสุวิญชาคลอดโอรส  นางสนมทั้งเจ็ดนำโอรสใส่หีบไปฝังไว้  และทำอุบายว่านางสุวิญชาคลอดลูกเป็นท่อนไม้   เมื่อไชยเชษฐ์กลับมาได้ทราบเรื่องจึงพิโรธด้วยหลงเชื่อกลอุบายนางสนม  และขับไล่นางออกจากเมืองไปพร้อมกับนางแมว  นางแมวพานางสุวิญชาไปขุดหีบที่นางสนมใส่โอรสฝังไว้ใต้ต้นไทร  และพระอินทร์ให้พระวิษณุกรรมพานางไปส่งยังเมืองสิงหล
ต่อมาไชยเชษฐ์คิดได้ว่าพระองค์นั้นหูเบาหลงเชื่อนางสนม  จึงเดินทางไปตามนางสุวิญชาที่เมืองสิงหล  เมื่อไปถึงได้พบโอรสคือนารายณ์ธิเบศร์แล้วเกิดต่อสู้กัน  นารายณ์ธิเบศร์แผลงศรใส่ไชยเชษฐ์แต่กลับกลายเป็นดอกไม้ ไชยเชษฐ์สงสัยว่าจะเป็นโอรสจึงอธิษฐานว่าถ้าหากเป็นโอรสของพระองค์  เมื่อแผลงศรไปขอให้ศรนั้นกลายเป็นอาหาร  และก็เป็นดั่งคำอธิษฐาน  นารายณ์ธิเบศร์พาพระบิดาไปเฝ้าท้าวสิงหลเพื่อขอยกโทษและขอคืนดีกับนางสุวิญชาแต่นางไม่ยอม  ไชยเชษฐ์เสียใจมากจนสลบไป  ทำให้นางสุวิญชาสงสารและยอมคืนดี  ท้าวสิงหลให้อภัยและให้ไชยเชษฐ์ไปเชิญพระบิดามารดาของพระองค์มาจัดการอภิเษกกับนาง
สุวิญชาใหม่